Voor hun internationale stage trokken Ona Berteloot, Hayley Jacques en Louisa Vanoverschelde, drie laatstejaarsstudenten lager- en kleuteronderwijs aan Hogeschool VIVES, naar het dorpje Groningen in Suriname. Daar draaiden ze drie maanden mee in een lokale basisschool, een ervaring die niet alleen verrijkend was, maar ook aanzette tot kritische reflectie over het Vlaamse onderwijs.
Wat hen meteen opviel, was de manier waarop leerlingen in Suriname werken: bijna alle oefeningen worden overgeschreven in een schriftje, ook al beschikken ze vaak over een handboek. Invulboeken, in Vlaanderen alomtegenwoordig, worden er nauwelijks gebruikt. Bovendien leren kleuters er al vroeg letters lezen en schrijven, wat in België pas later aan bod komt.
Deze werkwijze bracht zowel voordelen als nadelen aan het licht. Zo merkten de studenten dat Surinaamse leerlingen mooier schrijven, meer discipline tonen en minder fouten maken doordat ze niet afgeleid worden door drukke invulboeken. Tegelijk is het systeem tijdsintensief, minder overzichtelijk en zijn leerlingen afhankelijk van het schriftje: wie dat vergeet, kan moeilijk zelfstandig inhalen.
Om hun kennis te verdiepen, gingen Ona, Hayley en Louisa in gesprek met leerkrachten, leerlingen en directieleden. De verzamelde meningen bundelden ze in een videocompilatie.
Wat hen meteen opviel, was de manier waarop leerlingen in Suriname werken: bijna alle oefeningen worden overgeschreven in een schriftje, ook al beschikken ze vaak over een handboek. Invulboeken, in Vlaanderen alomtegenwoordig, worden er nauwelijks gebruikt. Bovendien leren kleuters er al vroeg letters lezen en schrijven, wat in België pas later aan bod komt.
Deze werkwijze bracht zowel voordelen als nadelen aan het licht. Zo merkten de studenten dat Surinaamse leerlingen mooier schrijven, meer discipline tonen en minder fouten maken doordat ze niet afgeleid worden door drukke invulboeken. Tegelijk is het systeem tijdsintensief, minder overzichtelijk en zijn leerlingen afhankelijk van het schriftje: wie dat vergeet, kan moeilijk zelfstandig inhalen.
Om hun kennis te verdiepen, gingen Ona, Hayley en Louisa in gesprek met leerkrachten, leerlingen en directieleden. De verzamelde meningen bundelden ze in een videocompilatie.
Hun ervaringen in Suriname zetten hen aan het denken: Moeten we in Vlaanderen opnieuw nadenken over ons intensieve gebruik van invulboeken? Die vraag sluit opvallend goed aan bij de actuele politieke discussie in België, waar steeds kritischer gekeken wordt naar de kostprijs, pedagogische meerwaarde en afhankelijkheid van commerciële uitgeverijen.
Met hun eduSHARE willen de drie studenten niet alleen informeren, maar ook inspireren. Misschien is het tijd om in Vlaanderen te zoeken naar een beter evenwicht tussen schriftjes en invulboeken en om opnieuw te kijken naar wat écht werkt voor leerlingen.
Met hun eduSHARE willen de drie studenten niet alleen informeren, maar ook inspireren. Misschien is het tijd om in Vlaanderen te zoeken naar een beter evenwicht tussen schriftjes en invulboeken en om opnieuw te kijken naar wat écht werkt voor leerlingen.
